|
Adam Hlobus
* * *
Vuhal na zubach,
piečanaje bulby smak,
salony dymok.
* * *
Załaty ahoń,
moŭčki z bratam siadzieli,
błakitny popieł.
* * *
Hudzieńnie mora.
Mocny, piakučy viecier.
Čornaja vada.
* * *
Biezdapamožny
matylok na šybie
šukaje vyjście.
* * *
Dźviery na haŭbiec
adčyniŭ, a moj siabra,
miesiac, nie pryjšoŭ.
* * *
Haradzkaja noč,
ščylnaja haračynia,
kropielki zorak.
* * *
Nie pamylusia -
nazvaŭšy zapalničku
lubimaj kvietkaj.
* * *
Cichi šum mašyn.
Noč. Hadzińnik. Ja i ty.
Ciopła. Spory doždž.
* * *
Patušy śviatło,
čuješ - bjecca-bjecca ŭ škło
šery matylok.
* * *
Srebnaja chmara
stała pobač z poŭniaju,
viecier stamiŭsia.
* * *
Ščupaka saśniŭ.
Nie, nie žyvoha, na-
malavanaha.
* * *
Pračynajusia,
pju chałodnuju vadu
i zasynaju.
* * *
U sinim sadzie
ciažarnaja žančyna
śpieły jabłyk jeść.
* * *
Chałodny viecier,
prazrystaje pavietra,
aholeny sad.
* * *
Śliva na stale,
pobač vostry nož lažyć;
zaraz ślivu źjem.
* * *
Dvornik pad vaknom,
jon miacie-miacie asfalt,
jon bližej-bližej.
* * *
Jak niepryjemna
vilhotnuju adziežu
ranicaj nadzieć.
* * *
Hulaju z dačkoj
pad žoŭtymi lipami
staroha skvera.
* * *
Ralla, hruhany,
hara pad nizkim niebam,
sałodki viecier.
* * *
Asa na šybie -
dzynknaje pažadańnie
viarnuć svabodu.
* * *
Lasnuła šyba,
škło bliščyć na padłozie,
staju basanož.
* * *
Čyrvań rabiny
ŭ zielaninie dvarovaj,
voś spatkaŭ vosień.
* * *
Vierby pa race
pasyłajuć u niabyt
sumnyja listy.
* * *
Tumanny ranak,
nad sivoju rečkaju
łunajuć kirli.
* * *
Sonny smoŭž paŭzie
pa padasinaviku
maładzieńkamu.
* * *
Čarodka sitavak
pabudziła ciŭkańniem
navakolny les.
* * *
Šeraja ziamla,
skača žvavy vierabiej,
žoŭtaja trava.
* * *
Padasinavik -
zhublenaja šapačka
čornaha dziatła.
* * *
Dzieci źbirajuć
kaštany na asfalcie,
chałodny vietryk.
* * *
Dzicia ŭ kaściole
słuchaje arhan. Vitraž
čyrvony źziaje.
* * *
U Kojdanavie
sady spavivaje dym -
palać bulboŭnik.
* * *
Lohieńki listok
da mianie lacić-lacić
šerym matylkom.
* * *
Žoŭtyja lipy,
znajomaja vulica,
čužyja ludzi.
* * *
Sini kiparys,
kali pahladzieć praz doždž,
robicca vyšej.
* * *
Praz kastryčnik
idu pad kaštanami
i pa kaštanach.
* * *
Sklapieńni, kroki,
vodhulle, palot-listok
suchi łunaje.
* * *
Šorhat šerych chval
doŭha słuchaju adzin.
Duch marskoj travy.
* * *
Žorstki chvalałom,
naściarožanaje mora,
šurpaty viecier.
* * *
Hladzić słaniečnik,
nachiliŭšy hałavu,
na ranišni śnieh.
* * *
Pad biełym niebam
u suchoj travie zasnuŭ
rudy sabaka.
* * *
Lalka ŭ kaluzie,
nieruchomyja vočy
hladziać z-pad vady.
* * *
Kidaje listy
ŭ fantančyk ź lebiedziem
stohadovy klon.
* * *
Cicha padaje
liście z parkavych klonaŭ,
padaje cicha.
* * *
Viecier u śpinu.
Kocicca suchi listok,
a za im druhi.
* * *
Viartacca mušu,
viartańnie budzie chutkim...
Iznoŭ daroha.
* * *
Havorym z bratam
pad ciomnymi bukami,
palim niaspynna.
* * *
Na cichaj vadzie
dzikija kački siadziać,
chutki cień kirli.
* * *
Začapiłasia
za hatyčny kiparys
chmarka hornaja.
* * *
Pad laskoŭkaju
niečakana znajšoŭsia
sałodki jabłyk.
* * *
Ja zabiŭ žučka,
A spytaj mianie - našto?
I nie adkažu.
* * *
Pałachlivaje
liście palać u parku,
połymia j viecier.
* * *
Vosieński kantrast -
na bliskučym błakicie
žoŭta-ciomny klon.
* * *
Park prapach dymam.
Na hurbie čornych liściaŭ
tančyć ahieńčyk.
* * *
Čornaja vada
u kalužynie staić,
a nad joju - ja.
|
![[Biełaruski avangard]](../labels/logo.gif){kind=logo}
