|
Adam Hlobus
Chajku, napisanyja na darohach ź Miensku ŭ Vilniu j ź Vilni ŭ Miensk
Studzień
* * *
Nasustrač śniehu
prydarožny čorny kryž
raskinuŭ ruki.
* * *
Ciače daroha
praz šeraje małako
śniežnaj zaviei.
Luty
* * *
Čorny sabačka
zaśniežanaje pole
pierabiahaje.
* * *
Siadziać na lodzie
rabaki ŭ čornych kažu-
choch... Viečareje.
* * *
Doŭhačakany
horad na dalahladzie
šybami zaźziaŭ.
Sakavik
* * *
Zyrka śviecicca
na karyčnievym poli
śnieh u baroznach.
* * *
Žoŭtyja krokvy
na sakavickim soncy
pachnuć smałoju.
* * *
Miastečka Rakaŭ
pierastaŭlała damki
pamiž harami.
* * *
Raskłaŭ sielanin
ź letašniaha bylniahu
vohnišča ŭ poli.
* * *
Tančać za aknom
śvietła-małočnyja pa-
rušynki śniehu.
* * *
Praź les pa śniezie,
zakłaŭšy ruki za śpi-
nu, jdzie sielanin.
* * *
Na tonkaj šybie
moj papiarovy anioł
pryčakaŭ viasnu.
* * *
Śnieh syšoŭ, a sad
u łahčynie miž hrudoŭ
usio jašče śpić.
* * *
Na žoŭtym poli
łapik śniehu rastaje --
haryć na vačach.
* * *
Na rovary praz
voziera chutka jedzie
pa lodzie rybak.
Tanku j chajku, napisanyja ŭ pavietry ŭ darozie ź Miensku ŭ Maskvu
* * *
Ciomna-siniaje
samalotnaje kryło
lohka ŭdryhvaje
nad zaśniežanym polem,
dalokim, jak Radzima.
Krasavik
* * *
Čytajučy Kiosi
Padajecca mnie,
heta łastaŭka ŭ niebie
zajmieła dušu.
* * *
Zusim pavolna
pa ściažynie praz mohiłki
idu da svaich.
* * *
Adbivajucca
tonkija biareziny
ŭ sinim voziery.
* * *
Idu niaśpiešna
pa vilhotnych imchach, praz
krasavicki les.
* * *
Mytnia na miažy.
Z maleńkaj siniaj chmary
raptam śnieh pajšoŭ.
* * *
Na Kalvaryi.
Maŭčańnie starych kryžoŭ
pad hołym klonam.
* * *
Krasavicki śnieh --
husty, vilhotny, ciažki --
lacić na Vilniu.
* * *
Pryhadvajecca
papiarovy karablik,
hladžu na ručaj.
* * *
Sonca. Vialikdzień.
Pjanica na darozie.
Druhi, treci, čać...
* * *
Ściudziony viecier.
U budcy chavajucca
milicyjanty.
Lipieńskija chajku
* * *
Soniečny ranak
lebiedzi na voziery
źnieruchomieli.
* * *
Pradaviec paviet-
ranych źmiejaŭ handluje
na skryžavańni.
* * *
Na ŭskrajku vioski
niedabudavany dom
moknie pad daždžom.
Vieraśniovyja chajku
* * *
Viecier zabaŭla-
jecca ź piorkami na hru-
dziach u sinicy.
* * *
Maluju klony —
załatuju raschrysta-
naść na mohiłkach.
Červieńskija chajku
* * *
Hudzieńnie čmiala
acichaje-źnikaje
ŭ miadovaj travie.
* * *
To jon tutaka,
to jon tamaka — hołas
lohkaj łastaŭki.
Śniežańskija chajku
* * *
Soniečny maroz,
a zavirucha ŭ poli
nadryŭna hudzie.
* * *
Samotny chłopčyk
buduje sa śniehu i
lodu cytadel.
| 
![[Biełaruski avangard]](../labels/logo.gif){kind=logo}
