|
Maksim Klimkovič
* * *
Za škłom verandy,
u ciemry šołach bezu;
lipieńskaja noč.
* * *
Praz doždžyk baču
šeruju vilhać muroŭ.
Vosieński horad.
* * *
Spyniŭsia ciahnik.
Nasuprać tvary ludziej.
Iznoŭ daroha.
* * *
Na dnie fantana
hołub dziaŭbie žoŭty list.
Vosieński ranak.
* * *
Palić listotu
sumny maŭklivy dvornik.
Chlebny pach klonu.
* * *
Čakaju haściej.
Chałodny huzik zvanka
chto pieršy kranie?
* * *
Vyšej za damy
pavyrastali drevy,
što my sadzili.
* * *
Siahońnia dzieci
nie znajšli jabłykaŭ
u starym sadzie.
* * *
Nad staroj studniaj
ja adpuściŭ kamieńčyk.
Čakańnie ŭsplosku.
* * *
Prajšli mašyny,
šum ścišyŭsia i źnik.
Haračy viecier.
* * *
Jak doŭha jechaŭ
praz harady, praź vioski
adnoj darohaj.
* * *
Śviatło małanki:
źnik u vilhotnaj ciemry
nieruchomy les.
* * *
Spiašajusia. Nad
horadam naciahnuty
łuk maładzika.
* * *
Draŭlany most. Mir.
Idzie strynožany koń -
rypiać maśnicy.
* * *
Zimnaje nieba.
Z treskam padaje na doł
prazrysty jabłyk.
* * *
Voś i pryjechaŭ
u bieła-šery horad;
mo chto sustrenie?
* * *
Adčyniŭ vakno:
huki aŭtamabilaŭ,
chałodny viecier...
* * *
Adzin u chacie,
zapaliŭ cyharetu,
robicca ciopła.
|
![[Biełaruski avangard]](../labels/logo.gif){kind=logo}
